κατομματούμαι

κατομματοῡμαι, -όομαι (Α)

(για τα Χερουβείμ) καλύπτομαι από μάτια, έχω μάτια παντού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + ὀμματοῦμαι «είμαι εφοδιασμένος με μάτια» (< ὄμμα «μάτι»)].